เรื่องย่อ : Three Colors: White (Trois couleurs: Blanc) (1994)

สำหรับ White จะดูง่ายกว่า Blue แต่ก็ยังไม่เท่า Red … Red จะดูง่ายสุด
แต่เสน่ห์ของ White นั้น ผมว่ามันคือความหลากอารมณ์ ความจิต ความไร้สาระ ความ…เฉยๆ ดูแล้วไม่เข้าใจก็มีเหมือนกัน มันมีทั้งความดูง่ายและดูยากปนๆกัน บางช่วงก็ดู “พยายาม” เกินไป อย่างฉากความสัมพันธ์ของ Karol กับ Dominique ในช่วงแรกๆอ่ะ มันดูแบบว่าผิดธรรมชาติไปไหม? คือเข้าใจความคิดของ Dominique นะ แต่บางทีมันก็ Nonsense เกินไป ว่าจะอะไรขนาดนั้น
อย่างไรก็ตาม ในช่วงตอนจบ แม้ความคิดของ Karol จะดูผิดธรรมชาติไม่ต่างกัน (ดูมาทั้งเรื่อง นึกว่าไอ้นี่มันเพลนๆ ที่ไหนได้) … แต่ผมกลับคิดว่ามันคือสีสันหลักๆของหนังเลยล่ะ
การเดินเรื่องของ White นั้น เหมือนจะเอื่อย แต่ก็กระชับฉับไว น่าติดตามครับ และก็จบแบบคาดไม่ถึง ออกแนวทวิสต์แบบหนังสมัยใหม่นิดหน่อย (แต่ถ้าดู Red จบ จะรู้ว่า White ไม่ได้ทวิสต์ตรงไหนเลย เพราะตอนจบของ Red มันเผยตอนจบจริงของ White ด้วย) รวมๆแล้ว สำหรับ White นั้น ผมชอบครับ (แต่ใน 3 เรื่อง White ยังไม่ดังเท่า Blue กับ Red ครับ แต่ก็อยู่ในขั้นที่เป็นหนังรางวัลเหมือนกัน)